Wat een nacht! Ik kon geen slaaphouding vinden, waarbij ik geen last van mijn rug had. Net alsof ik 30 jaar ouder was geworden en niet aan mijn conditie heb gedacht. Ik ben blij dat het weer ochtend is. Lopen en staan valt mee. Maar zitten en opstaan en dus ook liggen, zijn een crime. Maar ach, het is maar tijdelijk. 't Zal wel zo overgaan. Er zijn veel ergere kwalen op de wereld.
Ik kan er nog steeds niet over uit wat er gisteren tijdens het tillen verkeerd gegaan is. Afgelopen week heb ik diverse keren een volle drinkwatertank getild. Omdat het tappunt ver van de bus verwijderd was, tilde ik hem eerst op de fiets. Bij de bus er weer af en op z'n plaats zetten. Dat laatste vereiste ook extra kracht, omdat de plaats waar de tank naast het aanrechtblokje staat niet gemakkelijk toegankelijk is. Dus zou ik denken, dat ik afgelopen week genoeg geoefend heb. In dit geval was het tillen en zachtjes vooruitlopen. Misschien had ik beter naast de radiator kunnen lopen in plaats van erachter. Maar goed, nu ik weer uit bed ben voel ik me weer 30 jaar jonger.