In een ochtendkrant las ik een column van een mevrouw Wennemars over de slavernij. Het was weer zo'n ach wat zielig verhaal met een hoog gehalte aan valse schaamte. Ze is ook voorstander van een officiële feestdag voor de afschaffing van de slavernij. Die vrije dag mag ze van mij zelf opnemen en met kettingen om de polsen en enkels de dag doorbrengen. Ik heb daar dus helemaal niets mee. Als de schrijfster RK is, gaat ze zich dan ook schamen voor de genocides die haar kerk op de wereld heeft begaan? Wat was de rol van haar (voor-)ouders in de oorlog? Is daar ook nog wat mee aan de hand? Ze weet niet waar ze het over heeft. Maar dat geeft ze zelf toe.
De slavernij is op papier afgeschaft. Zo'n vrije dag zou een een klap in het gezicht van veel arbeidsimmigranten zijn die hier sinds de jaren 60 werkzaam zijn. Ze werden en worden nog steeds uitgebuit en slecht gehuisvest. Wat te denken van de kinderarbeid en slavernij elders louter voor onze gadgets en dagelijks bestaan? Blanke mensen die zich bezig houden met dit soort kwesties en andere (o.a. BLM, 'vluchtelingen' enz.) zijn hypocriet. Ze proberen met dit soort gewauwel te doen alsof er een statement gemaakt is ten aanzien van slavernij, discriminatie en racisme. Het lijkt de kerk wel : zolang je maar af en toe de biecht doet (statement maakt) of (als statement) op zondag naar de kerk gaat, maakt het niet uit wat je de rest van de week doet.