vrijdag 25 juni 2021

De draad kwijt

Soms raak ik de draad kwijt. Als ik het heb over zwarten of bruinen, dan uit ik me racistisch. Oké, dat is zo. Maar als ik het heb over homo's, lesbo's enz. dan... eh ja, wat dan? Ik duid daarmee immers ook een groep aan? Het woord 'homo' wordt ook als scheldwoord gebruikt. Ik heb vaak het idee, dat veel bij gevoelige mensen tussen de oren zit. Ze hebben een negatieve emotionele dialoog met zichzelf. Zo zie ik ook de reactie van de EU ten opzichte van de nieuwe wet (geen anti homo, zoals wordt beweerd) in Hongarije. Rutte lijkt op zijn pik getrapt. Deed hij maar zo emotioneel over de slachtoffers van de armoe, van de afgebroken gezondheidszorg en de Toeslagenaffaire hier in eigen land. Nee, liever voor de EU en tegen Orban, want dat is goed voor Rutte zelf.
Als ik op dezelfde manier zou reageren / denken als al die overgevoelige types, dan vertaal ik woorden als 'bruin', 'pinda', 'pindarots', 'aap' (en alle ondersoorten) enz. telkens weer als discriminatie ten opzichte van mezelf. Maar gelukkig ben ik geen negatieve denker. Dus een vraag als : "Verkoopt u ook pindarotsjes?" vertaal ik niet naar de geschiedenis van de slavernij. Ik sta in een winkel om bruin brood te kopen en komt er misschien een bruine aap uit de mouw als ik de prijs hoor. Als ik zo om me heen kijk en luister ben ik in een maatschappij van watjes terecht gekomen. Wel verbaal uitdelen, maar niet kunnen incasseren. Dat wordt echt helemaal niets als er een oorlog uitbreekt.