Trek maar aan het touwtje

 “Dagboek van een ‘vonken-trekker’” *

Op een ochtend ging de telefoon, in onze ‘glazen controlekamer’ beneden in de pompruimte van het Shell-kantoorgebouw Hofplein 19 Rotterdam, en ik nam op. Een man meldde zich met: ,,..Ik sta in lift 2 en ik moet naar de 1e, de 2e, 3e, 4e, 5e, 6e, 7e, 8e en 9e verdieping , en ik wil er ook uit, maar de deur gaat niet open…”. Ik dacht te doen te hebben met een luchtige lolbroek want waarom moet iemand naar alle verdiepingen tegelijk? Ik

antwoordde met: ,...Hé, dat is heel vervelend zeg, maar hebt U al aan het touwtje getrokken dat naast de deur hangt...”? ,,...Als je daar aan trekt gaat de deur vanzelf open…”. ,,...Een touwtje naast de deur?, oké, dan zal ik dat even proberen…”. Na een korte stilte: ,,...nou ik zie hier nergens een touwtje hangen hoor…” Op dat moment ging er bij mij een ‘alarmbel’ af : ,,... Die man is geen grapjas maar  hij heeft uit paniek gewoon op álle knoppen gedrukt…”. , ,...Shit..!, dit gaat niet goedkomen zo, dacht ik in een flits, en antwoordde vervolgens luchtig met:,,…geen probleem meneer, ik kom met de lift ernaast onmiddellijk naar U toe om U te bevrijden...’’. (jawel, maar hoe?!) Ik haastte mij naar de liftmachinekamer, boven in het gebouw, trok de schakelkast van lift 2 open, en zag aan de stand van de relais op welke verdieping de lift stil stond. Door het handmatig indrukken van een ánder relais kwam de lift in beweging en stopte op de volgende verdieping. Even daarna kon ik door het schakelen van een relais zien dat de deur openging en de man door de lichtstraal van de deur liep en de lift verliet. Ik sloot de schakelkast; ,,…Pfff !!! dat was goed afgelopen…”; dácht ik! 

Tijdens de lunchpauze zaten Gerard, Henk, en ik in het restaurant op de 9e verdieping te eten en uit mijn ooghoeken zag ik onze baas aankomen stormen, met een dik rood hoofd, bolle ogen, en met een ‘gezicht op onweer’! Hij kwam rechtstreeks op míj  af!  ,,...Hoe wist jij GVD !!! dat er vanmorgen een vent vastzat in een lift?
,,…Nou, hij belde vanuit de lift naar de controlekamer en ik nam op…”. ,,...En wat heb je toen verd !⚡ gezegd!”.
,,...Ik dacht dat hij een grapje maakte, want hij wilde naar alle verdiepingen en er ook uit, maar de deur ging niet open. Ik zei toen dat hij maar aan het touwtje naast de deur moest trekken.
,,…Wélk touwtje verdomme…!”.

,,…Nou, nét als in het verhaal van Roodkapje…”.  De wolf rende naar het huisje van grootmoeder. Hij klopte aan de deur: "Wie is daar?”; “Roodkapje!, met koek en met wijn!"
 ,,…Trek maar aan het touwtje," riep grootmoeder, "dan gaat de deur vanzelf open…”.

Gerard dook voorover in zijn broodtrommel, Henk moest ineens hoognodig zijn bril poetsen en onze baas …?; die stapte met ‘stoom uit zijn oren’ (neus) en met grote passen, het restaurant uit. En ik?, ik zat er maar een beetje bij te grinniken want ik vond het zélf eigenlijk wel een geslaagde grap .

Note: het telefoontoestel in de controlekamer stond op naam van onze baas en toen ik even doordacht kon ik zijn reactie wel enigszins begrijpen.

* Vonkentrekker: bijnaam voor o.a. een radiotelegrafist, elektromonteur.

Fan-tilator.