Oud zeer

Het laten inslapen van onze Tom deed wel weer wat oud zeer naar boven komen bij mij. Het strijdige gevoel van weten dat het eind komt en dan toch schrikken als het moment daar is. Misschien komt het ook omdat ik toch stiekem hoopte dat het goed zou komen. Net als toen. Dat is blijkbaar een soort van beschermende gedachte / gevoel.
Tom maakte al ruim 8 jaar deel uit van ons gezinnetje. Hij zou dit jaar 10 jaar geworden zijn. Maar dat heeft niet zo mogen zijn. Binnen een week tijd was het gebeurd. Gelukkig hebben wij elkaar vanmorgen nog op onze vertrouwde manier begroet. Tom zei weer : "Miauw" toen hij mij zag en ik zei :  "Dag Tom!" Voor de laatste keer dus. Ik ben er wat naar onder. Oud zeer.