zaterdag 10 april 2021

Kroketje, meneer?

Stel ik laat 's avonds na 22.00 uur Fenna uit en ik word gecontroleerd. Wie weet zegt zo'n handhaver dat Fenna helemaal geen hond is, maar een genetisch gemanipuleerde cavia. Je weet het tegenwoordig maar nooit. Vervolgens, wegens een vermeende overtreding, vraagt hij of zij naar mijn id gegevens. Of ik ben ergens en ik krijg een ongeluk (uit een klein hoekje). Voor oude mensen zoals ik, wordt het vallen alsmaar gemakkelijker en het weer opstaan alsmaar lastiger. Dan is het wel zo handig, dat mensen weten wie ik ben ('Willem, wordt of blijf wakker!').
Zelf heb ik bezwaar tegen het altijd meenemen van spullen, die ik liever voor mezelf houd. Aan mijn sleutelbos hangt alleen de sleutel, die ik op dat moment nodig heb. Dat zijn er hooguit twee. In mijn portemonnee bevinden zich ook geen overbodige cards en/of geld. Stel dat ik een klap op mijn hoofd krijg. Dan liever een voor een euro, dan voor €50,= . Anders moet ik zoveel instanties informeren over de diefstal. Nee, ook daar heb ik geen zin in.

Om die reden heb ik erg weinig bij me. Ik heb wel altijd een oude, verlopen, card bij me. Daarop staat wie ik ben en waar ik woon. Het is zo'n internationale campingcard. Hij zit standaard in een klein zakje van mijn jack. Als ik een nieuwe card krijg, gaat de oude het exemplaar in de jack vervangen. Zo heb ik toch altijd iets bij me dat enigszins recent is. Zodat ik kan aantonen wie ik ben. Ik heb ook nog die dogtag uit militaire dienst. Maar daarop staan geen adresgegevens. Op de card staat overigens ook geen bloedgroep en dat ik (aan/op/voor/door) links doof ben. Dus rechts spreken a.u.b.. Ik ben dus niet op alles voorbereid. Ik denk trouwens dat ik het snelst weer bij bewustzijn zal zijn na vragen als : 'kroketje, meneer?' en/of 'bordje nasi, meneer?'. Maar ja, dan komt zo'n id card wel erg vol met informatie te staan.