Naar zeggen schijnen steeds meer jongeren de democratie meer dan zat te zijn. Misschien is de beweging naar rechts daar ook een gevolg van. De betreffende jongeren geven de voorkeur aan een autoritair leiderschap. Volgens een krant zou dat te maken hebben met een afkeer voor lichaamsgeuren. Mensen die afkerig zijn van andermans lichaamsgeuren zouden volgens een onderzoek (weer iemand afgestudeerd?) een voorkeur hebben voor autoritair leiderschap. De vraag van mijn kant is dan, als die groep volgens het onderzoek slechts 10% is, hoe kan zo'n leider dan gekozen worden / zijn? Of is het de bedoeling de betreffende kiezers zwart te maken. Dat is tegenwoordig de gewoonte : wie niet solidair is wordt gediscrimineerd en/of gestigmatiseerd.
Zelf denk ik dat de hang naar autoritair leiderschap te maken heeft met de manier waarop de democratie tegenwoordig functioneert. In feite ontbreekt het aan leiderschap, omdat aan iedereen tegemoetgekomen wordt en de meerderheid noch de minderheid telt. Er is sprake van voorkeursbehandelingen, die onrechtvaardig overkomen. Het huidige leiderschap is verre van inspirerend en motiverend. Eerder is sprake van het tegenovergestelde.
Autoritair leiderschap kan voor deze jongeren wellicht ook aantrekkelijk zijn, omdat zij 'stuurloos' zijn geworden. Met dank aan een maatschappij, waarin beide ouders min of meer verplicht zijn voor inkomen te zorgen.