Toen ik een keer bij een overheidsinstantie werkzaam was, had ik te maken met een gefrustreerde ambtenaar als leidinggevende. Iemand die zijn eigen medewerkers kleineerde en in mijn beleving terroriseerde. Elke minuut dat iemand te laat kwam werd keurig bijgehouden om periodiek van zijn verlof ingehouden te worden. Zo'n iemand stond dan bijna in de houding voor zijn bureau. Dat zijn medewerkers vaak later naar huis gingen, daar deed meneer niets mee. Logisch, want zelf was ie telkens een kwartier eerder vertrokken. Man man, wat deed die man naar en wat was hij chagrijnig. Daar zat deze vrolijke, optimistische, humoristische jongeman dus mee op een kamer.
Conform mijn gewoonte vroeg ik me af, waarom die man zo was. Al snel hoorde ik dat hij gepasseerd was voor de functie van Hoofd Automatisering. De directie had iemand van buitenaf aangetrokken. Meneer baseerde zijn promotie op basis van anciënniteit. De directie ging voor kennis en kunde.
Blijkbaar had de chef zich thuis beklaagd over zijn situatie. Naar zeggen kwam hij met zijn vrouw naar kantoor, voor overleg met de directie. De chef zat stilletjes naast zijn vrouw, die voor hem het woord voerde.
Ik begreep toen waarom de chef geen Hoofd Automatisering geworden was. Ik zou me diep schamen als ik iemand anders het woord moet laten voeren namens mij. Overigens vind ik zijn vrouw ook wat stupide, door dit voor haar man te doen. Een stupide, bazige en bemoeizuchtig vrouw. Denk ik. Tot ieders verbazing kon ik niet veel later erg goed overweg met de chef. Medewerkers vroegen mij nieuwsgierig : "Wat is er met meneer X gebeurd?" Toen hij dacht mij ook zo te behandelen, heb ik hem een spiegel voorgehouden.