Het is een rare titel dit keer. Er hoort te staan : ik vind blind typen moeilijk. De titel heb ik met mijn ogen dicht getypt. Dan weet je het. Ik heb nooit type les gekregen op school. Op Curaçao had men dat schoolvak niet. Toen ik terugkeerde in Nederland was men in de 3e klas van de Mulo al flink op weg met type les. Ik kreeg daarom vrijstelling en had dan een vrij uur. Dus type les werd toen wel een van mijn favoriete vakken op de Mulo.
Mijn type les heb ik tijdens mijn werk gekregen. Ik heb het mezelf aangeleerd. Eerst met de bekende twee wijsvingers, later kwamen er een
paar vingers bij. Maar om nou te zeggen met 10 vingers : nee. Dat is een nadeel als je jezelf iets aanleert. Net zoals met het gitaar spelen en veel andere hobbymatige activiteiten.
Ik heb gedurende mijn loopbaan nooit blind hoeven te typen. Ik heb bergen documenten getypt, maar heb dat nooit blind hoeven te doen. Dat deden secretaresses en ponstypistes wel. Die zaten tijdens het typen zelfs allerlei verhalen te vertellen. Dat heb ik altijd erg knap gevonden. Zelf vind ik het schoonmaken van een toetsenbord veel leuker dan blind typen.
Ik hoor dat het aantal besmettingen hard toeneemt. Ach, soms is heel Nederland verkouden hè.
