Die uitspraak gaat wat mij betreft nog steeds op. Er was een tijd waarin niet iedereen een schoolopleiding kon volgen. Daar was te weinig geld en tijd voor. Werken moest je om voor inkomen te zorgen. Vrouwen bleven thuis. Dat was toen de opmaat.
Gaandeweg lijkt het alsof die tijd weer terugkeert. Ik merk steeds vaker, dat kennis alsmaar beperkter wordt. Onlangs vroeg ik aan stel tieners of ze vanuit Dronten naar het Noorden, Oosten, Zuiden of Westen moest reizen om in Den Haag te komen. Het was een tijdje stil en toen begonnen ze te raden. Dat vond ik erg triest. Men neemt ook niet meer de moeite om alsnog kennis op te doen. Kennis is nog steeds macht. Als ik over een bepaald onderwerp geen kennis zou beschikken, dan kan ik twee dingen doen :
1. afgaan op datgene wat beweerd of gezegd wordt en erop vertrouwen dat het correct is. Of
2. alsnog die kennis zelf gaan opdoen. Wat is het internet toch handig, al moet ik dan wel goed opletten welke bron(nen) ik dan selecteer.
Ik heb afgelopen 2 jaar gemerkt dat erg veel mensen geen kennis opgedaan hebben. Ze hebben (gemakshalve en zonder nadenken?) gekozen voor het eerste. Dat is voor mij haast onmogelijk. Wat mij ook opvalt is, dat mensen weinig interesse tonen in kennis. Zelfs de vakkennis is tegenwoordig vrij beperkt. Dat gebrek wordt vaak gecompenseerd met gesjoemel en/of leugens.