"Wat nu weer?", was mijn eerste gedachte. Ik zag dat bij de luikjes aan de voorzijde de bekleding van het plafond wat donker gekleurd was. Donkerder dan de rest. Toen ik met mijn vinger er overheen streek, voelde het nat aan; "Holy cow, wat nou?!"
Toen schoot me plots te binnen, dat ik iets doms gedaan heb. Ik heb afgelopen week die luikjes gecontroleerd en wat gereinigd. Ter afsluiting heb ik wat hard aan een luikje getrokken. Op het dak zag ik dat de altijd flexibel blijvende Sikaflex kit wat ingescheurd was! Ik kon me niet voorstellen dat ik zo hard aan dat luikje getrokken had. Maar ja, mijn geheugen is niet zo best. Dus het zou zo maar het geval geweest kunnen zijn. Een beetje dom dus.
Met de föhn heb ik het stukje plafond gedroogd. In de bus steeg de temperatuur vrij snel naar zo'n 18 Celsius. Gelukkig is het droog weer. Ik heb maar gelijk de Ducato-koe bij de hoorns gevat en ben aan de slag gegaan. De oude kitlaag heb ik verwijderd en daarna met een föhn de plek droog geblazen. Met dezelfde zwarte kit (wat een plakkerige zooi!) heb ik het stukje opnieuw gedicht. Toch ben ik van plan om bij droog en warm weer dat stukje nogmaals te doen. Ik ben nog niet helemaal tevreden. Maar ja, dicht is dicht.