Af en toe is het nodig om anderen even iets over mijn levenservaring te vertellen. Om te laten zien, dat er na tegenslag nog kansen genoeg zijn. Door jezelf te blijven en niet te voldoen aan de eisen die anderen aan je stellen. Meestal deed ik dat voor jonge mensen, omdat ze ernaar vroegen : "Hoe deed u dat eigenlijk?" Maar soms ook voor mensen die al wat ouder waren. Om hen te laten weten : het is mij ook overkomen en toch ben ik doorgegaan. Er zijn telkens weer nieuwe keuzes die gemaakt kunnen worden. Nieuwe deuren die geopend kunnen worden. Er is ook de deur met de tekst Opgeven. Daar zit alleen maar ellende achter. Niet alleen voor de opgever zelf, maar ook voor veel anderen in zijn omgeving. Soms krijg je wat advies. Maar het komt erop neer dat je het toch allemaal zelf moet doen.