Nu waren ook op Eerste Kerstdag winkels geopend. Een vreemde gewaarwording voor iemand die de ultieme zondagsrust nog gekend heeft. Toen gingen zelfs de sigaretten- en snoepautomaten op slot. Maar nu lijkt het een gewone werkdag. Niet dat ik voor dat strakke keurslijf van de kerk ben, van mij mag het hoor. Ik hoop alleen dat het personeel niet gedwongen wordt tot werken. Toen ik nog werkte werden bij een instelling de openingstijden in het weekend (ook op de zondag) ingevoerd, zonder enig overleg met het personeel. Onder hen bevond zich een aantal gelovigen, van wie ik wist dat ze nooit op de zondag zouden gaan werken. Daar heb ik toen wat van gezegd. Zelf was ik op de zondag dus niet aanwezig. Om principiële redenen.
Er schijnt een wetsvoorstel te komen, om mensen te beschermen tegen verplicht werken na de reguliere werktijden. Het gaat met name om de bereikbaarheid van mensen vanwege de mobiele telefonie. Over de extra tijd die daaraan door personeel besteed wordt, wordt uiteraard niet gesproken. Ik noem het een verkapte loonsverlaging. Bedrijven die zich daarmee bezig houden worden gerund door mensen die geen gezin en/of familie hebben.