 |
| ...voor een snertdag... |
Ook dit jaar gaan we een kerstdiner organiseren voor een aantal buurtbewoners. Naarmate de jaren verstrijken, merken we wat voor vlees we in de kuip hebben. Het is jammer dat sommige ouderen zo geclaimd worden door hun kinderen. Ze zijn als het ware 24/7 stand by. Het gevolg is dat zij nooit definitief kunnen zijn over hun aanwezigheid. Vaak zeggen die ouderen : "Ik weet het niet, want mijn zoon / dochter kan nog bellen." Meestal bellen ze niet om te komen eten of zo, maar om op de kleinkinderen te passen. Het doen van de voorbereidingen is dan erg lastig. Het gaat nu eenmaal niet over een blik soep in een pan kieperen en opwarmen. We hebben vaak drie gangen. Een paar keer is op de dag zelf vlak voor aanvang afgezegd. Zelfs aan tafel houden ze hun smartphone in de gaten, want als er gebeld of geappt wordt, gaan ze weg. Die mensen vragen we dus niet meer. En ja, daar krijg je dan ook weer scheve gezichten van. Want iemand met dat soort gedrag confronteren is dan
not done. Nee, daar moeten we begrip voor opbrengen en accepteren. Niet dus.
Er zijn (gelukkig of helaas? )veel anderen die het wel leuk vinden om samen gezellig een middagje en/of avond bijeen te komen.
