Zoals bekend ben ik een geordend mens. En ik geniet ervan. Ik selecteer serieus wat of wie ik wel en niet toelaat in mijn leven. Zo houd ik mijn eigen leven, vooral die van mijn geest, op orde. Het heeft geen zin me druk te maken om zaken die ik niet kan veranderen. Dus weg ermee. Dat geldt dus ook voor mensen die te veel aan mijn kop lopen te zeuren of hun problemen naar mij proberen over te hevelen. Ze leggen in mijn beleving mijnen onder mijn plan om leuk te leven.
Mijn omgeving is zodoende ook op orde. Niet dat alles supernetjes moet zijn, maar wel rustig ogen. Het lijkt me helemaal niets om thuis te komen in een chaos. Alles heeft zo z'n plaats. Dat maakt de boel ook overzichtelijk en gemakkelijk terug te vinden. Komt bij dat het mij direct opvalt, wanneer ik iets mis. Haha! Mijn tic voor ordening sluit dus mooi aan bij het scheiden van het afval. Het vergt geen extra inspanning en het is gewoon.
Natuurlijk doen zich uitdagingen voor. Anderen noemen ze problemen. Zelf ben ik van mening dat anderen inderdaad problemen hebben en ik enkel uitdagingen. Soms levert mijn geordende instelling dwangneigingen op. Zoals laatst toen ik al dat zwerfvuil zag liggen. Maar ja, ik ben niet van plan alles op orde te maken. Zo erg is het ook weer niet met mij gesteld.