uit 1963 |
In dat jaar (1955) logeerden een nicht en haar man bij ons. Hij werkte bij de luchtmacht op...... Ypenburg. Net zoals een paar jaar later mijn zwager dat zou doen. Mijn pa had ook kennissen bij de MLD. Tja, en dan hoor je weleens wat. Ook al was dat niet altijd de bedoeling.
Met name mijn broer Joop en ik waren als kinderen al erg geïnteresseerd in het militaire en het Koude Oorlog gedoe. We kenden allerlei oorlogstuig bij naam en toenaam. Niet alleen van de Marine waar onze pa werkte. Ook van de land- en luchtmacht. Dankzij die MLD'ers lazen we ook bladen daarover. Met daarin o.a. de Friend or Foe vragen over jachtvliegtuigen van het Westen en het Warschau Pact. Maar ook de toestellen van de burgerluchtvaart hadden onze aandacht. O.a. door boekjes van de Alkenreeks. Tja, als je zo tussen het legertuig opgroeit dan weet je best wanneer een vliegtuig neerstort of gewoon laag over vliegt. Boven de polder aan de kant van Zoeterwoude werd wel vaker gestunt. Maar misschien was dat toen stiekem of geheim. Ypenburg werd gebruikt om jachtvliegtuigen te testen en gereed te maken voor gebruik. Ook daar heerste een sfeer van mondje dicht als er zich een incident voordeed of klachten kwamen. Dat is Defensie tot op de dag van vandaag al decennia eigen : verzwijgen en/of verdraaien.
Niet alleen dankzij al die connecties en interesse, maar helaas ook uit eigen ervaring weet ik hoe Defensie omgaat met incidenten. Men probeert veel zaken onder het tapijt te vegen en hanteert vaak standaard verhalen als basis. Alles bedoeld om Defensie zelf een clean sheet te kunnen laten behouden. Vreemd dat er mensen zijn die toch afgaan op dergelijke rapportages. Ze zouden beter moeten weten.