Je kent het vast wel : iemand die hopeloos tegen een deur staat te beuken totdat iemand anders hem simpel openmaakt, want die deur ging naar buiten open. Een kwestie van bezint eer gij begint. Dus bereik ik de top van een heuvel liever via het pad, dan dat ik mijn tijd en energie verspil als een quasi bergbeklimmer met alle risico's van dien. Boven kan ik in mijn geval lang genieten van het uitzicht, terwijl de ander op adem probeert te komen en met pleisters en jodium bezig is. Het leven kan erg gemakkelijk zijn. Of moeilijk.
Gedurende mijn leven ben ik een paar keer mensen tegengekomen, die steevast de moeilijke weg kozen. Zodoende kwamen ze vaak in de problemen en/of raakten gestrest. Ze hebben er soms een gevoel voor; telkens weer tegen een deur staan beuken, die de andere kant opengaat.
Zelf heb ik dus vaak de gemakkelijke weg genomen. Waarom moeilijk als het gemakkelijk kan? Opnieuw het wiel uitvinden is ook niets voor mij. Zonde van de tijd. Die denk- en werkwijze heeft mij veel tijd en ellende bespaart. Wat mijn leven ook gemakkelijk maakt is het nakomen van afspraken en/of beloften. Door ze tijdig na te komen blijven ze niet zo in mijn hoofd ronddraaien. Dat geldt ook voor zaken die mij dwarszitten. Weg ermee. Die gaan dan ook via de gemakkelijke weg eruit. So, Take it easy.