Het was tijdens een zomervakantie, toen we een keer ruzie maakten. Die dag was oma bij ons op bezoek. Ik kan me niet herinneren waar mamma toen was. Ik had namelijk de indruk dat oma op ons paste. Ze gebood ons te stoppen met ruziemaken en zei streng : “Ik zal jullie leren hoe je een ruzie aanpakt.” We moesten drie theedoeken (DDDDD weet je wel) pakken. Oma blinddoekte ons een voor een. Daarna moesten we wat rondjes draaien om onze as. Ik werd al na 2 rondjes duizelig. Daarna moesten we op de grond gaan zitten. Intussen bleek oma drie kranten opgerold te hebben. Het gebeurde allemaal in de huiskamer in de ruimte voor de huiskamerdeur. Terwijl we zo in het donker wat draaierig zaten te wachten, stopte oma elk van ons zo’n opgerold Leidsch Dagblad in de hand. “Zo”, zei ze, "en nu mag je elkaar met die krant slaan.” Geloof me of niet, maar wat hebben wij gezocht, geslopen, gemept en gelachen! We waren zo over onze boosheid heen. Om ons heen hoorden we ook gelach. Ook van oma zelf. Toen riep oma : "Stoppen!". We deden onze blinddoeken af en zagen elkaars rode, bezwete maar lachende gezichten. Oma verrichte een wonder. Achteraf gezien moesten we gewoon onze energie even kwijt. Zo vaak mochten we niet buitenspelen.