vrijdag 15 november 2019

Dan maar van buitenaf


Het is al weer een tijd geleden, dat ik toch maar een aanpassing gedaan heb vanwege de warmte in de bus. Op zonnige dagen merkte ik, dat het plafond in de kampeerbus warm werd. Er was in de bus tegen het plafond een plaat met een dunne schuimlaag gemonteerd. Maar die plaat sloot niet overal aan op de binnenkant van het dak. Er waren dus ruimten, waar de lucht opgewarmd werd. In eerste instantie dacht ik de kwestie op te lossen door het dak wit te lakken. Maar dat hielp nauwelijks. Het zou een heel gedoe worden de plafondplaat te verwijderen. Dus daar ben ik maar niet aan begonnen. Ik heb geprobeerd met speciale isolatieschuim (neemt geen vocht op) die ruimte tussen het dak en de plafondplaat alsnog te isoleren. Dat was erg lastig, want ik moest met een extra lange slang op de spuitbus werken in een zeer krappe ruimte. De ingreep was dus niet voor 100% geslaagd, wat tijdens zonnige dagen merkbaar was ; op bepaalde plekken was het plafond beduidend warmer. Na veel wikken en wegen leidde een advertentie tot een kloek besluit.
In die advertentie werd voor weinig een flinke crème plaat trespa van 3 mm dik aangeboden. Gebruikt, wat groen uitgeslagen omdat ie buiten gestaan heeft, maar nog helemaal gaaf. En van een behoorlijk gewicht, want de plaat mat 2,5 x 3,5 meter! Die afmeting was echter ruim voldoende om het hele dak van de bus te bedekken. Met hulp van de verkoper heb ik de plaat in de bus geschoven. In de loods heb ik hem uitgeladen, om hem te gaan bewerken. Gelukkig kon ik beschikken over professioneel zaaggereedschap inclusief een speciaal zaagblad om trespa te zagen. Zo heb ik die grote plaat op maat kunnen zagen. De benodigde openingen voor de dakluiken heb ik met een decoupeerzaag gemaakt.
Omdat de plaat bedoeld is voor isolatie aan de buitenkant, heb ik hem aan de onderkant voorzien van een isolatielaag. Ik heb daarvoor gewoon een stuk vloerisolatie gebruikt, dat ik op de plaat gelijmd heb met wat dotten siliconenkit. Die laag komt toch klem te zitten tussen de trespa plaat en het dak. Wegwaaien is dus onmogelijk. Ik heb de plaat zelf op het dak weten te krijgen. Ik heb eerst een oude deken over de dankrand gelegd. Vervolgens heb ik de plaat rechtop tegen de rand gezet. Met een hand in de grote zaagopening ben ik voorzichtig het laddertje opgeklommen. Totdat de plaat vanzelf kantelde en op het dak viel. Daarna was het een kwestie van de plaat in de juiste positie manoeuvreren.
Voor de bevestiging van de plaat zelf heb ik gebruik gemaakt van bestaande gaten in het dak en plafond, die oorspronkelijk bedoeld waren voor zonnepanelen. Die panelen waren al voor de aankoop verwijderd door de vorige eigenaar. De gaten waren gedicht met korte slotbouten die van kit waren voorzien.
De trespa plaat zit nu met acht slotbouten vast aan het dak. In de bus waren de bouten en moeren bereikbaar door voorgeboorde gaten in de beklede plafondplaat met een diameter van plm 22 mm. Ik heb de gaten in de plaat dus van binnenuit door de bestaand gaten in het dak geboord. De 22 mm gaten in het plafond heb ik afgedekt met kunststof doppen.
Sinds de montage van die plaat is het in de  bus op zonnige dagen een stuk koeler dan voorheen. Ik ben met deze ingreep zeer tevreden, ook omdat de plaat onderhoudsvrij is. Ondanks de gewichtstoename heeft de bus, als we bepakt en bezakt op vakantie gaan en er beiden inzitten, nog een vrij laadvermogen van een paar honderd kilo. Ook weer een voordeel van onze manier van kamperen : basic.