donderdag 28 november 2019

Een e-car

Een van onze kids rijdt in een Nissan Leave Leaf, een elektrische auto. Van hem hoor ik zijn ervaringen met dat autootje. Het is op zich een pittig voertuig met heel veel voorzieningen, om het rijden gemakkelijk en ontspannen te maken. Hij zou bij wijze van spreken zo op de achterbank een krantje kunnen lezen. Maar dat vindt de rechter niet correct. Niet doen dus. Al die gemakken en moderne technieken worden echter teniet gedaan door een ding : het opladen van de accu's. Dat moet met de nodige regelmaat gebeuren, want de actieradius van de auto is niet bepaald om over naar huis te schrijven. Die valt gewoonweg tegen. Erg lastig wanneer je zo links en rechts in den lande gedetacheerd wordt. Met zo'n wagen is het ook niet 'even tanken' onderweg. Het opladen duurt en duurt maar. Tot zo'n 8 uur! Da's heel veel kopjes koffie bij zo'n laadpunt / benzinestation. Omdat hij in een flatgebouw woont, is er geen laadpunt voorhanden. Daarvoor moet hij in de buurt bij een winkelcentrum zijn. Maar ja, als ie vol is, moet ie daar weg. Dus dat wordt nachtwerk.
Maar voordat het zover is, moet je uiteraard het instructieboekje even doornemen. Nou ja, even. Het zijn enorme pillen! Een soort van Nissan Bijbel met het oude en nieuwe testament. Als je die gelezen hebt mag je jezelf dan een Certified E-car Driver noemen?