Het is een wat vreemde gewaarwording om ouder te worden. Ik heb na 70 jaar inmiddels zoveel ervaren en geleerd, dat ik geestelijk eindelijk klaar ben voor het leven. Wat denk je? Begint mijn lijf in te storten! Ik weet niet wie dat bedacht heeft, maar het is wel wat dom. Vooral omdat nauwelijks iemand geïnteresseerd is in wat ik vergaard heb gedurende mijn leven aan kennis en ervaring. Het dus puur voor mezelf. Want delen is niet meer mogelijk. Dan bemoei ik me namelijk met andermans leven.
Zo terugkijkend vind ik dat ik me niet door allerlei negatieve incidenten uit het veld heb laten slaan. Integendeel, ze spoorden me vaak aan tot doorgaan. Om op die manier een soort van wraak te nemen op hen die mij probeerden tegen te werken.
Het lastige was/is dat ik weliswaar wat getint ben, maar hier ben geboren en getogen. Soms hoorde ik het woord Bounty; bruin van buiten en wit van binnen. Zo wit ben ik niet van binnen. Ik weet dat ik wat dat betreft ook 'anders' ben. Dus ook wat bruin van binnen. Ik ben geen Bounty dus, wat sommige blanken beweren, maar eerder een Mars. Haha! Ik ben daar trots op. Met dat wit van binnen vergist menigeen zich. Het is meer karamel.