donderdag 19 september 2019

We mogen steeds minder

En moeten steeds meer. Het is een trend om mensen voor te schrijven hoe ze hun leven dienen in te richten. De trend gaat zelfs zover, dat ouders de regie over hun eigen leven aan hun nog kleine kinderen geven. Zo zag ik laatst een vader die nogal onderdanig aan zijn kinderen (jonge tieners) vroeg of ze met hem aan tafel wilden komen eten. Dat zou hij (pa) heel erg fijn vinden. Ik denk dat de kids na veel gesmeek van vaders kant toestemden vanwege de aanwezigheid van een camera. Het zijn ook steeds meer kinderen die de dienst willen uitmaken.
De laatste tijd lees en hoor ik dat ik geen vlees meer mag eten. Veganisten en vegetariërs drammen erop los. Wanneer het hen uitkomt.
Ik mag ook niet meer in een auto met dieselmotor rijden. En ik moet zonder meer aannemen dat kinderen het klimaat gaan veranderen. Zonder meer.
Er was een tijd dat visies / plannen bespreekbaar werden gemaakt middels discussies. Die discussies brachten vaak andere meningen naar voren. Vaak werden de uitkomsten door de meeste deelnemers gedragen. Maar die tijd schijnt voorbij te zijn. Men strooit tegenwoordig met allerlei dogma's. Zelfs wanneer op basis van feiten aangetoond wordt dat zo'n bewering niet klopt, weigert de brenger van zo'n dogma daarover in gesprek te gaan. Zijn / haar waarheid is immers de enige. Ik houd de regie over mijn leven in eigen hand. Als iedereen straks in een Tesla rijdt en zonnepanelen op het dak heeft is de nationale eenheidsworst bijna compleet. Bijna, want al die verschillende kleuren is ook geen gezicht. Het verstoord het straatbeeld. Dus moet iedereen die geen bruin of zwart uiterlijk heeft zich eerst schminken voordat ie de straat op mag. Meneer Trudeau was er wat te vroeg mee. Dom.