Pindakaas

Altijd weer lekker om te eten, een broodje met pindakaas. Met suiker! Er was een tijd waarin ik sambal over de pindakaas smeerde. Net satehsaus. Sommigen smeren jam of zelfs chocoladepasta of strooien chocolade hagelslag er overheen. Dat zal wel smaken als pindarotsjes. Pindarots was trouwens ook een van de scheldwoorden die ik in mijn jeugd naar mijn hoofd geslingerd kreeg. Maar ach, liever een pindarots dan een pindawatje. Nee, "Pindawatje!" heb ik nooit te horen gekregen. Gelukkig maar.
Het liefst eet ik pindakaas op een witte boterham of een wit pistolet. Ik heb niet zoveel op met bruin brood. Het eerste wat ik 's morgens zie als ik in de badkamer in de spiegel kijk is een bruine snee kop. Haha! Men beweert dat bruinbrood gezonder is. Toch heb ik nooit overlijdens- en/of nieuwsberichten gelezen, waarin stond dat de overledene te veel witbrood gegeten had of pindakaas met suiker.
Van het ene bruin in het andere. Vandaag kreeg ik weer zo'n dikke envelop in verband met een bevolkingsonderzoek naar darmkanker. Daar doe ik uit voorzorg aan mee. Beter vroeg dan te laat, denk ik maar. Ik vind het alleen lastig vanwege onze toiletpot. We hebben namelijk een diepspoeler, dus bruintje plonst in het ondiepe in plaats van onder je kont liggen te dampen. Het is nogal lastig om dan met een staafje in zo'n drenkeling te prikken. Hij zwemt telkens weg. Ik denk dat ik het maar in het bos doe. Samen met Fenna.