vrijdag 27 september 2019

Politieke zelfbevrediging

In de veronderstelling verkerend, dat ik in een democratie zou leven vraag ik me af hoeveel landgenoten aan D66 kenbaar hebben gemaakt dat ze per definitie hun organen zullen afstaan na hun dood. En hoeveel Nederlanders van menig zijn dat het speelgoed genderneutraal moet worden (wat dat dan ook moge inhouden). Volgens mij misschien een handje vol verwarde mensen. Ik krijg steeds meer het gevoel, dat vrouwen in de politieke top erg veel aan zelfbevrediging doen. Is dat omdat ze lesbisch zijn of zo?
Ik herinner me nog de tijd, waarin het woord homo een scheldwoord was. Dat woord werd geroepen naar jongens en/of mannen die zich soft gedroegen en kleurrijk kleedden. Zelfs op het voetbalveld waren witte voetbalschoenen aanleiding om 'homo!' te roepen. Uitdrukkingen als 'mietje', 'watje' en 'doetje' waren ook gangbaar. 'Flikker toch op' en 'Doe niet zo verwijfd' was ook gewone straattaal. In die tijd zaten de meesten nog in de kast, waren getrouwd en hadden kinderen.  Of werden RK geestelijke. Hun geaardheid werd stil gehouden. Dus werden ze beledigd zonder dat anderen daar erg in hadden.
In militaire dienst sloeg de term 'holmaatje' niet zozeer op de homowereld, maar was bedoeld om aan te geven wie bij wie in het tentje lag. Als ik nu zou zeggen Rutte met zijn holmaatjes, ben ik dan fout? Zo ja, dan heb ik niets gezegd. Rutte c.s. doen namelijk ook erg veel aan zelfbevrediging.