De opgedane ervaringen met het vervangen van de remslangen aan de rechterkant van de Ducato, hebben geleid tot een gewijzigde aanpak voor de rest.
Het feit dat de wartels door corrosie aan de metalen leidingen vastgebakken kunnen zitten, vraagt om extra onderdelen in de vorm van koppelstukken en wellicht wartels. Met die stukken kan ik, indien nodig, de leiding weer op lengte maken door er een stukje tussen te maken, dat op zich weer met de wartel aangesloten kan worden op de slang. Ik heb daarvoor wel een felsset nodig, om een opstaand randje op de leiding te kunnen maken. Zo'n setje schijnt ergens in de loods te liggen...
Links bevindt zich ook een tweetal slangen dat vervangen gaat worden en achter is het één slang, die de verbinding vormt met de leidingen op het chassis en die op de achteras. Alle slangen vangen de (verende) bewegingen op tussen het chassis en het onderstel. Ik vond de achterste nogal kort uitgevallen. Om te voorkomen dat deze afscheurt als de wagen te ver omhoog uitveert, heb ik een langere remslang gekocht.
Ik herinner me nog dat op 'onze' YP408 pantservoertuig stalen kabels ervoor zorgden, dat de wieluitslag begrenst was. Die dikke kabels kregen het flink te verduren (tijdens het rijden hoorden we de klappen) en braken soms tijdens ritten door ruw terrein.
Als ik de achterkant van de Ducato opkrik met de krik onder de trekhaak, zie ik dat die remslang vrij snel strak komt te staan. Daar ben ik niet blij mee. Komt bij dat de bus zo'n 4 cm hoger ligt sinds het monteren van de dubbele bladveren achter. Misschien monteer ik ook een staalkabel(tje) om de wieluitslag van de achteras te begrenzen.
Het plan is om eerst alle remslangen te vervangen en dan pas de remolie te verversen en het hele systeem te ontluchten. Ik heb de tijd.