Zaterdag heb ik even iemand gebeld. Ze ontbraken op het feest en hadden zich niet, zoals verzocht, afgemeld. Wat bleek? Ze waren het helemaal vergeten vanwege privé toestanden. Dat kan gebeuren. No hard feelings.
Onlangs hoorde ik over een soortgelijke situatie. Met het verschil, dat er niet gecheckt / gebeld werd. Sindsdien is de relatie gebrouilleerd (mooi woord voor een minder leuke toestand). Jammer en heel onnodig. Men weet de reden niet eens.
Ach, soms gaat het er erg raar aan toe. Zoals dat zonder dat er sprake was /is van ruzie of discussie je elkaar nauwelijks ziet of spreekt. En als je elkaar tegenkomt is het alsof er niets aan de hand is. Dan klinkt een hartelijk : "Hé wat leuk om jullie weer te zien...!" Dat is wat vreemd. Nog vreemder is wanneer je via via te horen krijgt, dat die persoon in kwestie (nota bene een direct familielid) overleden is. Ondanks alle kaartjes over en weer voor verjaardagen, de feestdagen en het nieuwe jaar en de sporadische maar leuke ontmoetingen, kwam er geen rouwkaart. Even checken? Nee, want we begrepen dat men het zo wilde. Wij waren niet de enigen. Het zij zo.