De Feestdagen-blues

Voor velen een gezellige periode de maand december, voor anderen een met gemengde of zelfs trieste gevoelens. Fraai opgemaakte tafels met soms een stoel die leeg zal blijven. En anders met een bordje gewoon op de bak, zoals gewoonlijk.

kerst 1955

Gezien onze eigen ervaringen hebben wij onze kinderen altijd vrijgelaten waar en met wie zij de feestdagen willen doorbrengen. Dus geen getrek en verplichte bezoekjes. Daarover is elk jaar weer geruzie in menig gezin.  Opvallend is dan dat de grootste egoïstische zeurpieten telkens weer bepalen waar en wanneer het gevierd wordt. Leuk hè, de feestdagen. Net als wij moeten onze kinderen dus niets.
De leukste herinneringen aan kerst heb ik toen ik nog een jochie was. Dan zie ik niet alleen die mooie kerstboom, maar ook de momenten waarop wij de afgevallen dennennaalden gebruikten met ons speelgoed. Met een kleine vrachtwagen en vuilniswagen van Dinky Toys voerende we de naalden af. In de boom bevond zich o.a. ook een vogeltje. Mijn moeder beweerde dat het om middernacht ging fluiten. Dat kon zij gemakkelijk zeggen, want we moesten meestal vroeg naar bed. Na de eetlepel met levertraan (zonder sinaasappelsmaak!) in de keuken, klonk het vrolijk : "Slaap lekker!" In de ijskoude slaapkamer werden de gordijnen vliegensvlug  dichtgetrokken, zodat de bloemen op de ramen niet meer te zien waren. Dan vlug uit de kleertjes en snel op je eigen plekje in het grote bed gaan liggen. Mijn beide broertjes en ik sliepen namelijk in één bed. In dat grote bed werd nagepraat en werd een verhaaltje verteld. Dat laatste gebeurde bij toerbeurt. Van menig verhaaltje heb ik het einde nooit gehoord. Soms verlang ik naar die ouderwetse kerst in Leiderdorp. Toen ik midden jaren 80 dit nummer hoorde, moest ik direct denken aan onze eerste kerst op Curaçao. Toen miste ik die ouderwetse kerst voor het eerst.