Na vele jaren ben ik ondanks de griepprik flink verkouden of heb ik soms toch de griep? Hoe dan ook, ik ben blij dat ik niet meer werk. Ik heb werkgevers gehad, die nogal vervelend reageerden als Wimmie eindelijk eens een keer ziek was. Mijn ziekteverzuim was hooguit 5 dagen per jaar. Dus ik begreep dat gezeur en/of die druk van mijn werkgevers niet. Hoewel, ook daar ging het om geld. Elk uur ziek was dus een uur geen omzet.
In het tv programma Radar ging het dit keer over ziekteverzuim en hoe werkgevers daarmee omgaan. Ik hoorde mij bekende verhalen van werkgevers die zich ernstig misdragen als een medewerker zich ziek gemeld heeft. Zieke medewerkers komen door hen vaak ongewild in de WW terecht. Of men vindt dat je met kanker onder de leden best nog je werk kunt doen. Naar mijn inschatting misdraagt meer dan de helft van de werkgevers zich op dat punt. Ik heb dat nare gedrag aan den lijve ondervonden.
Ook wordt vaak misbruik gemaakt van de onwetendheid of ziekte van de werknemer. De zieke wordt dan gehoord door een niet-arts en krijgt van deze nep-arts te horen dat ie dan en dan weer aan het werk moet gaan. Bij mij kwamen allerlei nare herinneringen weer bovendrijven. Ik ben ook door nep-artsen gecontroleerd. Zelfs mijn wao-uitkering was geregeld door zo'n nep-arts. Het gaat in mijn ogen toch elke keer weer over een bepaalde mentaliteit die in dit land heerst. Een verkeerde.