dinsdag 6 februari 2018
Verslaving kweken
Sigarettenfabrikanten worden door diverse organisatie aangeklaagd. De klachten gaan om het toevoegen van verslavende middelen aan de sigaret en de effecten op de gezondheid van de roker. Er wordt al heel lang gewaarschuwd voor de gevaren van het roken. Met of zonder rotzooi in die rotzooi. Ik betwijfel in hoeverre de rokers hun verslaving de fabrikanten kunnen verwijten. Als kind hoorde ik al over de verslaving van het roken. Mijn vader rookte immers ook, net als mijn opa. Beiden beweerden eraan verslaafd te zijn. In hun tijd was roken iets wat met mannelijkheid te maken had. Denk ik.
Nadat gebleken is wat de gevolgen kunnen zijn, is het aantal rokers afgenomen. Reden voor de fabrikanten om flink aan de weg te timmeren (vooral daar waar jongeren zich ophouden) en ingrediënten toe te voegen aan de tabak, om klanten te binden. Iets wat overigens niet alleen in de tabaksindustrie gebeurt. Er zijn veel producten in de verkoop, waar men iets en/of heel veel aan toegevoegd heeft. Geur doet ook veel. En dat alles om het geld.
De nieuwe aanpak heeft succes, want het aantal mensen dat is gaan roken stijgt. Die stijging is omgekeerd evenredig aan het IQ van de nieuwe rokers. Denk ik. Ga maar eens bij een MBO school staan kijken en vervolgens bij een HBO school. Of is het toeval? Wie zijn die jonge mensen die de waarschuwingen op de verpakkingen zo gemakkelijk negeren? Blinden, doven of dommen?
Men zou ook onze overheid kunnen aanklagen, omdat ze de softdrugs gedoogd of vrijgeeft. Dat spul werkt immers ook verslavend en is ook slecht voor een fysiek gezond persoon en zijn omgeving. Maar ook onder die verslaafden, net als onder de rokers, praten veel gebruikers hun slechte gewoonte goed. "Ik word er rustig van" of "Ik geniet meer", het is maar wat je er zelf van vind. Totdat het fout afloopt natuurlijk. Dan ligt het immers weer aan die ander. "Doet u mij maar een pakje longkanker. Gôh, zo duur? Doe maar twee pakjes."