donderdag 8 februari 2018

Wat verdien je?

Een interessant tv programma, gepresenteerd door Astrid Joosten, dat over inkomens ging. Opvallend was dat in organisaties waar men loonschalen hanteert, bovenin opeens flinke sprongen gemaakt worden. Met andere woorden, de onderlinge verschillen zijn op de 'werkvloer' nog verklaarbaar en te begrijpen. Maar hogerop is het opeens een cowboy-wereld. Of wel : onderin was sprake van niet krijgen wat je verdiende en bovenin andersom : niet verdienen wat je krijgt.
Toen ik midden jaren 70 van werkgever veranderde, was 30.000 gulden op jaarbasis gangbaar in de IT. Zo'n 20 jaar later was dat bedrag al gestegen naar rond de 100.000 gulden. En dan heb ik het dus nog niet eens over consultants en/of projectmanagers. Het betrof een gemiddeld inkomen, want ook ervaren programmeurs (later Softwareontwikkelaars genoemd) ontvingen dat.
Er was een tijd waarin binnen het vakgebied IT grof geld gemaakt werd. Of men dat terechte verdiende was een heel ander verhaal. De hoge inkomens waren een gevolg van de krapte op de markt en de grote vraag naar IT-personeel. Veel IT mensen stapten over naar een softwarehouse (detachering), waar het inkomen hoger was en de secondaire arbeidsvoorwaarden aantrekkelijker dan bij menig ander bedrijf.
Noodgedwongen heb ik ook een tijdje als freelancer gewerkt. Dat was nog in de tijd, dat ik als freelancer minder hoefde af te dragen aan het GAK / UWV. Mijn uurtarief schommelde afhankelijk van mijn functie tussen de 85 en 126 gulden / uur. Ik werkte fulltime, dus 40 uur per week.
Een paar keer heb ik een functiewaardering en -weging meegemaakt. In beide gevallen werd het proces na de (financiële) weging beëindigd. Waarom? Omdat mijn functie qua gewicht veel hoger uitkwam dan die van de leden van de directie! Haha!
Het was in elk geval goed voor hen en de afdeling PZ eens te zien wat mijn functie inhield. Over het algemeen ben ik tevreden geweest over mijn inkomen. Soms schaamde ik me ervoor. Ik herinner me slechts één geval waarin ik om salarisverhoging heb gevraagd. Dat was in de jaren 70, toen ik erachter kwam, dat een aankomend programmeur die ik begeleid en opgeleid had, meer ging verdienen dan ik met mijn ruim 3 jaar meer ervaring. Ik heb verder nooit echt hoeven onderhandelen over mijn inkomen en/of verhogingen. Mijn referenties en de gevolgde opleidingen zeiden genoeg.