donderdag 8 februari 2018

Een hoortest

Deze week heb ik weer een hoortest gedaan. Ik overweeg nieuwe hoorapparaten te kopen. Het is meer dan 5 jaar geleden, dat ik zo'n test heb gedaan. Ik heb die apparaten heel weinig gedragen, vanwege allerlei klachten. Ik werd wat gek van al het geruis om me heen, ook van windgeruis. De dagelijkse geluiden die ik hoorde, klonken als vreemd / nieuw voor mij en in gezelschap leek iedereen tegen mij te praten. Ik heb het een tijdje volgehouden vanuit de gedachte dat ik eraan moest wennen. Maar dat is op niets uitgelopen.
te huur
De nieuwe techniek maakt het mogelijk om meer gericht te horen. Men kan de apparaten instellen van een heel breed tot een heel smal luistergebied. De heel moderne regelen dat automatisch, maar die mag ik dan zelf voor 100% betalen. De generatie ervoor moet handmatig ingesteld worden met behulp van een knopje. Die toestelletjes worden gedeeltelijk vergoed.
Ik heb dus weer een test gedaan. Toen de mevrouw de uitslagen voor mij neerlegde, zag ik twee grafieken. Voor elk oor een. Die grafieken deden mij denken aan de ontwikkeling van mijn pensioen :  de lijnen gingen eerst keurig omhoog, maar tegen het eind ging het bergafwaarts. En niet zo'n beetje ook. Gezien vanaf de nullijn heb ik links een slecht en rechts een wat minder gehoor. Het linker is er het slechtst aan toe. Een volgende keer gaan we verder op dit pad.
saai straatbeeld
Na de test hebben wij een kopje koffie gedronken bij de Hema. Het was er rustig. We zaten bij het raam en keken uit over het Stadhuisplein van Lelystad. Als je daar niet vaak komt, vallen je bepaalde zaken op. Het plein is behoorlijk opgeknapt. Maar nu we er weer eens zijn, valt ons het enorme bord op dat een groot leegstaand pand te huur biedt. Al jaren hoor. Zou verboden moeten worden, gezien het gebrek aan woonruimte. Ook de borden waar men verkiezingsbiljetten opplakt kwamen ons storend over. Daar had men beter fleurige afbeeldingen op mogen plaatsen.
De gevel van het Gordion gebouw is ook treurig om tegenaan te kijken. Zo hier en daar misten we wat fleurigheid. Misschien compenseert men dat door op het plein een huisje te plaatsen, waar men terecht kan als je je hart wilt uitstorten. Dat mag 24 uur per dag bij Sensoor.