Als ik 's morgens langs het prikbord loop, zie ik een geboortekaartje hangen. Het is blauw van kleur. Dus een jongen. Ik ga wat dichterbij staan en lees dat collega Leo vader is geworden.
Eigenlijk had ik kunnen weten dat het kaartje van Leo is. Zelfs zonder zijn naam erbij. Ik haal dat uit de begeleidende tekst. Die luidt : "De Heer heeft ons verblijd met een zoon." Dat is nou typisch Leo. Hij is weliswaar gelovig, maar geeft toch altijd anderen de schuld.
Wij, motorrijders, kregen het verzoek om, wanneer we op de motor komen, ons niet op de gang te ontkleden. We moeten dat in de toiletruimte doen. Het verzoek is gedaan omdat de telefoniste die om de hoek zit, niet tegen het geluid van ritsen kan. Ze raakt er nogal opgewonden van en dat gaat ten koste van haar productiviteit, zei ze eens serieus.
Op mijn bureau staat een fleurig kaartje. De tekst zegt : "Gefeliciteerd, u heeft de schoonste werkplek. Dank u!" Het is van de schoonmaakdienst. Het is bij deze afdeling de gewoonte om van alles en nog wat op bureaus en op de grond achter te laten. Ik heb daar een keer iets van gezegd. Maar het antwoord was nogal verrassend : "Willem, we gaan de schoonmakers hier niet werkloos maken." Het kaartje doe ik maar in mijn lade. Dus niet op de grond en ook niet in de prullenbak. Zo, en nu eerst koffie en dan aan de slag.