geen mens. Ondanks dat het mooi weer was ging er niemand in
of uit de caravan maar toch hoorde ik daarbinnen soms gestommel en
bewogen de gordijntjes af en toe. Uiteindelijk ging ik maar eens
poolshoogte nemen en tot mijn stomme verbazing zag ik door een aan
flarden gescheurd gordijntje heen een grote oranje eekhoorn als in een
circusact heen en weer springen. Het ene moment hing hij paniekerig aan
de gordijnen en het volgende moment sprong het arme beest als een
stuiterende tennisbal door de caravan heen en weer. Kopjes en
schoteltjes lagen her en der verspreid over de vloer en een bos bloemen
uit een omgevallen vaas hing slap over de rand van de tafel te bungelen.
Al snel werd het mij duidelijk wat hier was gebeurd toen ik zag dat een
van de dakluiken een klein eindje open stond. Groot genoeg voor een
eekhoorn om de caravan binnen te komen maar er weer uit was eigenlijk
onmogelijk. Een melding van dit voorval, bij de receptie van de camping,
was voldoende om de eekhoorn de vrijheid terug te geven. Nog een geluk
dat het geen steenmarter was want deze jongens zijn echt steengoed in
het slopen van alles en nog wat; tot TV- en bougiekabels aan toe.Maar Willem; ,,jou nemen ze niet te grazen nu je rookgasafvoer weer helemaal compleet is”. Dat is n.l. een “uitgang” en geen “ingang” voor allerlei ‘bosbengels’ en/of regenbuien.