In de vierde klas

het schoolplein a/d Kastanjelaan

We hebben een nieuwe meester gekregen. Die was er voorheen niet. Hij heeft een bril en een wat pokdalig gezicht. Meneer Linschoten heet hij. Al snel bleek hij een leuke man te zijn. Een verademing na een jaar juffrouw Hamerling. Ze heeft geregeld aan mijn oren getrokken en erin geschreeuwd. Maar dit schooljaar wordt misschien weer een leuk jaar.
Wie goed zijn best doet, krijgt aan het eind van de week een kroontje op zijn hoofd. Het is van karton, dat met zilverpapier beplakt is. Zelf heb ik dat kroontje ook mogen dragen. Prachtig, want dat betekent dat ik dus in dat jaar minder naar buiten zat te staren of te dagdromen en wat serieuzer bezig was.
Een keer werd meneer boos op mij. Op een middag vertelde hij over vissen. Toen vroeg hij opeens wie van ons wist hoe jonge vissen geboren werden. Nou, daar wist ik wel wat van. Ik had immers een aquarium thuis en bestudeerde vaak de vissen. Iemand vertelde over kuitschieten. Toen vroeg meneer waar dat spul vandaan kwam. Ik zei toen 'uit z'n kont' natuurlijk! Maar alleen Helma K. die voor mij zat, hoorde dat. Ze schoot heel hard in de lach. Toen meneer vroeg waarom ze zo lachte, vertelde ze wat ik zei. Gevolg was dat ik moest nablijven. Meneer was boos op mij. Heel boos. Hij vond dat ik geen vieze dingen moest zeggen.
Na dat gebeuren heb ik nog vaak voor mijn aquarium zitten koekeloeren. En ik kon er toch echt niets anders van maken : dat spul kwam toch echt uit de kont!