Belastingvrije hond?

Ooit heb ik eens alle problematiek met betrekking tot honden en hun eigenaren op één hoop geveegd. Op grond daarvan heb ik de hoop ellende conceptueel benaderd. Zo kwam ik op een bijna gesloten systeem, waarin veel problemen aangepakt werden. Het begon bij de geboorte of zo je wilt het fokken en eindigt met het afscheid. Het betalen van hondenbelasting is daar een wezenlijk onderdeel van. Het systeem is bedoeld om malafide fokkers te bannen, het volgen van opleidingen (=socialiseren van de hond/eigenaar) en de geregelde bezoeken aan de dierenarts te stimuleren. Het opruimen van de hondenpoep hoort daar ook bij, net als de dagelijkse verzorging.
Het systeem komt erop neer, dat wie zich keurig aan de spelregels houdt, minder tot zelfs geen belasting betaalt. Hij krijgt ook kortingen op bijv. hondenvoer en -accessoires. Dus een goed opgeleide hond, die gekocht is bij een erkende fokker en een goede verzorging krijgt (periodieke entingen enz.) verdient voor zijn baasje het belastinggeld terug. Bij voorbeeld door korting op het voer, een medische behandeling of op de aanschaf van accessoires (riemen, poepzakjes, kussens enz.). Wie zich niet of in mindere mate aan het systeem houdt, wordt zwaarder belast.
Men zou voor elk onderdeel waaraan voldaan is een korting kunnen krijgen. Hoe socialer de hond (lees:  eigenaar) des te hoger de korting. De ideale hond is dan een belastingvrije hond, die in winkels, bij trainingsinstituten, bij de dierenarts en als het trouwe beestje de geest geeft een stuk goedkoper uit is.
Zo'n systeem valt en staat bij deelname en het gebruik en beheer ervan. Iemand zal de controles moeten uitvoeren en de boel moeten registreren. Misschien kwalitatief leuker werk voor de huidige hondenpoepzuigerchauffeur (even onthouden voor Wordfeud!) ? Of iemand die vindt dat ie ondanks zijn uitkering toch wel iets terug wil doen.