Op het zeer christelijke Urk wil de gemeente de komende dodenherdenking niet op zondag houden. De herdenking moet vanwege de zondagrust naar zaterdag verplaatst worden. Een haast on-Bijbelse benadering van het jaarlijks terugkerend moment, waarop de gevallenen herdacht worden. Dankzij hen mogen ook op Urk mensen op zondag naar de kerk.
Ik vraag me af hoe de mensen die achter dit besluit staan omgaan met overlijdensgevallen op de rustdag. Over de sabbat is veel te lezen in de Bijbel. Ook in die tijd was er discussie over wat wel en niet mocht op de rustdag. Mag je tarwe plukken en die met de hand vermalen? Mag je een kalf uit het water halen? De discussie betrof vaak 'werkzaamheden' die door farizeeërs werden aangekaart. Ik vraag me nu af of iemand of iets herdenken onder 'werkzaamheden' valt. Het gaat om onze naasten en vaak ouders ook al leven ze niet meer. Het gaat ook over oorlog en vooral vrede, acceptatie en tolerantie. Het is een moment van bezinning. De gemeente Urk mag best toleranter zijn en andersdenkenden accepteren en respecteren. Of bestaat de gemeente louter uit farizeeërs? Ik verwijt de gemeente ook hebberigheid. Want is het zo moeilijk om van de ruim 50 zondagen van dit jaar er één te schenken aan een andere bezinning? De gierigheid staat erg haaks op de vrijgevigheid van de inwoners.