Er zijn Kamervragen rond ICT projecten bij de overheid. Ze kosten klauwen met geld en leveren niet datgene op, waar ze voor opgezet zijn.
Een paar keer heb ik mogen meewerken aan projecten bij de overheid. Ik moet flink graven in mijn herinneringen, waarschijnlijk omdat ik de boel verdrongen heb. Wat een vreemde, haast beangstigende cultuur heerste daar. Het gaat niet zozeer over samen iets bereiken, maar meer over 'hoe kan ik scoren?' Het scoren ging ten kosten van collega's en uiteraard de ingehuurde specialisten. Het was nauwelijks mogelijk om hechte samenwerkende groepen te maken. Tussen ingehuurd en vast personeel waren de spanningen toe te schrijven aan verschil in kennis en ervaring en het inkomen. Het vaste personeel presteerde in alle gevallen minder en dat vertaalde zich bij hen in afgunst, elkaar in de gaten houden en hopelijk betrappen op fouten. Maar ja, waar gewerkt wordt, worden fouten gemaakt. Veel van het vaste personeel maakte nooit fouten....
Omdat men vaak de eigen informatiesystemen niet eens goed kende, verliepen de onderzoeksfasen erg moeizaam. Na zo'n fase wisten de externe onderzoekers veel meer dan het vaste personeel. Ook dat zette kwaad bloed, want kennis is macht.
Ik heb weinig situaties meegemaakt waarin betrokken ambtenaren meeliften op de kennis en ervaring van externe deskundigen. Het was altijd weer de hakken in het zand en vervelend doen. Politiek bedrijven voerde de boventoon. Er was weinig menselijkheid te bespeuren op de werkvloer.
In de besluitvorming vierde het doordrammen van de eigen mening (gebaseerd op onvoldoende expertise) hoogtij. En wie als externe zich niet wilde schikken naar de willekeurigheid van de ambtenaar, kon vertrekken. We moesten vaak ons werktempo verlagen om zodoende aan te sluiten op dat van de ambtenaren. Wie als ingehuurde kracht in een normaal tempo zijn werk deed, beliep de kans weggestuurd te worden. Zo'n iemand zette immers de rest te kijk?
Daarom werd het op voorhand nooit wat met projecten bij die overheidsinstanties. Hoewel, er is een project opgeleverd. Een douanesysteem. Maar dat verdween samen met de miljoenen die het kostte een jaar later in de prullenbak, omdat de grenzen verdwenen. Gebrek aan visie. Net zoals nu met Windows XP.