Als ik de westerse media mag geloven, is één gewond Oekraïens kind veel erger, dan 100 gedode Palestijnse kinderen. Ik ben blij dat ik niet bepaald een westers uiterlijk heb.
Gisteravond merkte ik dat ik moe was. Omdat tijdens het werk aan de magazijnstellingen de overheaddeur openstond, had ik 's avonds een rozig gevoel. Na thuiskomst heb ik ondanks de vermoeide benen toch nog een wandeling gemaakt. Dat wil ik er hoe dan ook inhouden.
Mijn lieve workmate ging 's avonds naar een of andere Country Line Dance toestand. Ik adviseerde haar een rollator te lenen. Ik bedoel, als ik al vermoeide benen heb, dan zal zij er nog meer last van moeten hebben.
Ik ben uiteindelijk maar vroeg in mijn bed gekropen. Daar heb ik wat suffig tv liggen kijken. Het was voetbal. Totdat er plotseling rust was. Ik dacht : "Is er een beker op het veld gegooid?" Maar het bleek rust te zijn. Meer kan ik me niet herinneren. Toen ik tussendoor wakker werd, was het overal donker. Raar hoor.