Mijn moeder luisterde ook graag naar klassieke muziek. Op de radio. We hadden er zover ik me kan herinneren geen platen van. Al geef ik direct toe, dat wij als kinderen onder de 12 jaar ons niet echt tot dat soort muziek voelden aangetrokken. Toch krijg ik nog vaak een zeer rustig gevoel als ik bepaalde klassieke muziek hoor. Alsof er een warme deken oe rme heen gelegd wordt. Titels ken ik niet. De muziek herken ik wel direct van vroeger. Het waren de momenten van rust in huis, waar anders vier á vijf kinderen bezig waren. Zelf heb ik geen klassieke muziek in huis. Eigenlijk raar, want ik vind veel uitvoeringen best wel mooi.
De eerste keer dat ik een concert bijwoonde was er een van Beethoven. Nee, zo oud ben ik niet. Ik bedoel de muziek van Beethoven. Er werden ook composities gespeeld van andere klassieke grootheden. Ik moest in schoolverband naar zo'n concert. Dat was op Curaçao. Eerlijk gezegd vond ik het wel leuk om die muziek eens live gebracht te zien worden. Later heb ik er nog een paar bijgewoond. Omdat de ouders van een vriendje mij hadden meegevraagd.
Als ik aan klassieke muziek denk, herinner ik me vooral het deuntje van een tv serie uit begin jaren 60 : Memorandum van een dokter. Alles was toen nog zwartwit. Ook de muziek : klassiek of modern. Hier dat deuntje (schrijft de cultuurbarbaar). Na 2:50 mag je ermee stoppen. Tenzij je het hele concert wilt beluisteren.