In Syrië heeft Assad de vierkiezingen ruimschoots gewonnen. Blijkbaar is de bevolking daar tevreden met hem. Toch werd er veel inspanning verricht om zijn regime omver te werpen. Assad moest plaatsmaken voor de democratie. Het Syrische volk wil dat dus blijkbaar niet. In Wit-Rusland is een soortgelijke situatie. De meerderheid is pro-Rusland, terwijl een kleine groep liever aansluiting ziet bij de EU. Die kleine groep wordt door westerse landen gesteund alsof het een meerderheid betreft, die onderdrukt wordt. Nu probeert men net als in Oekraïne een gekozen regering ten val te brengen. Bedoeld om de EU en de NAVO verder uit te breiden. Intussen wijst men telkens weer naar Rusland als bedreiging.
Onze democratie neigt ook sterk naar dictatuur, vanwege het Rutte-regime van de afgelopen jaren. De Tweede Kamer schapen werden maar al te vaak in de luren gelegd en gepasseerd. Uitspraken van rechters worden genegeerd. Rutte wil graag de criticus uit Wit-Rusland ontvangen. Maar in klokkenluiders als Assange en Snowden is hij niet geïnteresseerd.