In een flits hoorde ik ene meneer Vos bij Pauw zeggen, dat zijn vrouw bijna letterlijk begint te huilen wanneer Trump iets over vrouwen zegt. Wat voor vrouw heeft meneer Vos eigenlijk? Weer zo'n prinsesje dat enkel fysiek gegroeid is? Helaas ken ik er meer van, van die verwende grote prinsesjes die om het minst geringste in tranen uitbarsten. Ze hebben nooit een 'neen!' als antwoord gekregen. Die altijd maar die aai over de bol, een kusje en veel zoethoudertjes (speelgoed) gekregen hebben. En daarmee hun zin. Helaas voeden zij op soortgelijke wijze hun kinderen op.
Laatst las ik een stukje over vrouwen met stress. Hierbij werd vooral naar de mannelijke partner gewezen als schuldige. Misschien wordt het tijd dat ook vrouwen zich, net als mannen, voorbereiden op hun werk. Daaronder valt onder meer weerbaarheid, assertief zijn, organiseren en plannen. Zonder al die leermomenten en cursussen had ik me ook niet staande gehouden. Maar daar moet je dan wel voor openstaan en niet de zielenpoot blijven uithangen. Dus doe er wat aan en houd op met janken. Ouderschap is toch zeker ook een baan? Een tip : laat die vent van je ervoor betalen.