donderdag 1 november 2018

Gratis prik

Nou ja, gratis, niets is gratis. Op weg om alsnog het pakket te laten versturen, reed ik langs de huisartsenpost. Ik zag daar twee flinke rijen wachtende, voornamelijk grijsharige mensen staan. Dat heb je al snel als er iets gratis te halen valt. Ik had mijn uitnodiging voor de jaarlijkse antigriepprik bij me, maar besloot door te trappen, om het pakket te betalen.
Zoals door de meneer gisteren werd gezegd, was de medewerkster op het verzendpunt aanwezig. De afhandeling, die gisteren niet lukte, was dus zo gepiept. Maar een beschrijving of instructie op papier zetten voor haar collega zat er niet in. Voortaan bel ik maar even van tevoren, om te voorkomen dat ik weer voor nop daar voor de balie sta.
Op de terugweg waren de rijen bij de huisartsenpost aanzienlijk korter. Het toeval(?) wilde dat ook Sonja tegelijk met mij daar arriveerde. We kozen elk een rij en uiteindelijk finishte ik als eerste. Zo'n prik halen is zo gebeurd. Alles verliep rustig. Geen gegil, geen gehuil, geen mensen die flauwvielen. Wel hier en daar een praatje en/of vrolijke opmerking. Ik ben benieuwd of de prik dit jaar helpt. Vorig jaar dus niet. Maar de jaren daarvoor wel.