Op werk kreeg ik te maken met mensen die schreeuwden, pestten, een dubbele agenda voerden, jaloers waren en/of hanig gedrag vertoonden. Omgaan met dat soort mensen vergt nogal wat. Van dat alles had ik bij aanvang van mijn loopbaan nauwelijks enige kaas gegeten.
De militaire dienstplicht was voor mij een eye opener. Daar kwam ik terecht tussen voor mij onbehouwen jongelui, die veel grovere taal gebruikten dan ik en vooral mondiger waren. Dat was een complete cultuurschok voor mij. Toch kon ik me goed handhaven. Toen werd ik ook nog eens groepscommandant over dat zootje. Maar ik ben er niet voor weggelopen. Ik heb me een andere houding aangemeten, zonder hen te kwetsen en zonder op mijn strepen te gaan staan. Ik ging op hun niveau communiceren. En zie, ze deden wat hen 'opgedragen' werd.Wie van zichzelf weet dat ie niet mondig is, zou een cursus kunnen (of moeten?) gaan volgen. Naar mijn idee lijkt het me ook een goede zaak om vooraf kennis te nemen van de mogelijke gevolgen van nare situaties in het leven. Zoals in geval van ontslag, lijdensweg van een ziekte, overlijden. En meer van dat soort situaties die een leven in zich hebben.
Ik had daar liever me tijdig tegen gewapend, zodat ik ook dat soort ervaringen gemakkelijker kon incasseren en verwerken.
Kortom, men zou veel beter voorbereid moeten zijn op het leven en er niet vanuit gaan, dat anderen rekening met jou zullen houden. Het had mij in elk geval nog meer kunnen helpen.