Weer een schutting

de eerste staat!

Zoals beloofd ben ik vandaag begonnen met het vervangen van een schutting. Beloofd is nu eenmaal beloofd net zoals afspraak = afspraak. Doen wat je zegt en zeggen wat je doet. Zo ben ik nu eenmaal. Een trekje dat in deze tijd bij anderen heel veel problemen oplevert.
Als eerste moet ik twee oude schermen en palen verwijderen. Dat was al een flinke klus, want men had vanwege de stevigheid (of gebrek aan vertrouwen?) heel wat schroeven gebruikt. Natuurlijk waren de meeste behoorlijk roestig en lastig te verwijderen.
De palen waren van azobé en zaten diep in de grond. Om die eruit te krijgen (afzagen zou zonde zijn) heb ik de bekende hefboomtruc gebruikt. Zo kreeg ik beide hardhouten palen uit de grond. Ze zaten 150 cm diep!! Soms moet iemand die sterk is ook slim zijn.

Met de grondboor heb ik de gaten voor de palen gemaakt. De laatste 20 cm heb ik de palen met een kloofbijl annex hamer de grond ingeslagen. Omdat de schermen al eerder gebruikt zijn, was het soms wat lastig ze te monteren. Vanwege de bestaande schroefgaten en aanwezige metalen steunen. Dus moest ik hier en daar wat smokkelen. Tegen lunchtijd had ik al twee 'nieuwe' schermen staan. Omdat ik alle tijd heb, is het de bedoeling na de lunch nog één scherm te plaatsen. Dan heb ik het voor vandaag wel weer gehad. Het moet leuk blijven, hè?
Minder leuk is dat de bewoner een hond heeft die in de tuin uitgelaten wordt. Ergens begrijp ik dat wel, want het is vanwege de gezondheid van de eigenaar. Maar ik vind het zelf vervelend en vies. Ik kwam er pas achter toen ik het spul onder mijn laars had plakken. Dus heb ik die hopen maar eerst met wat aarde afgedekt. Ik vind het ok een rotlucht.
Maar ach, alles voor een goed doel, denk ik dan maar. Ik doe het helemaal gratis en hopelijk niet voor niets. Mijn lunchpauze is bijna voorbij. Dus ik ga zo weer verder.