vrijdag 19 maart 2021

Over vragen en doen

Als ik een vakman bezig zie, let ik heel goed op. Zijn manier van werken vergelijk ik dan met de mijne. Ik breng al kijkend en luisterend correcties en/of aanvullingen aan op mijn eigen manier. Vaal merk ik dan dat ik na jaren van klussen nog steeds een amateur ben. Haha!
Er zijn mensen, die weinig tot niets willen aannemen van vaklui. Als het mij als 'vakman' overkomt, dan gedraag ik me ook als een eikel. Als iemand mij vroeg hoe iets het beste aangepakt kon worden, dan gaf ik uiteraard antwoord. Als zo'n iemand dan weer terugkomt met dezelfde vraag of de klacht dat het niet lukte omdat ie niet mijn advies opgevolgd heeft, dan kon ie wat mij betreft de boom in. Ja, zo ben ik dan. Doe het maar eerst, zoals ik je het uitgelegd heb. Als het dan niet lukt, wil ik wel komen helpen. Maar ga niet toch maar je eigen gang. Vraag me dan niets.
Vaak zijn het dezelfde mensen, die op mijn vingers keken en vervolgens constant commentaar hadden. Omdat ik het volgens hen niet goed zou doen. In het begin liet ik het dan aan de betweters over. Vaak weigerden ze dan, omdat ze plots hun eigen reacties begrepen. In andere gevallen namen ze het werk over en stopten er dan snel mee. Met de mededeling : "Dat kan jij beter dan ik."
Ik heb een paar keer meegemaakt, dat zo'n toeschouwer / opdrachtgever beweerde dat een paal en een bepaalde lat niet waterpas geplaatst was. Toen hij mijn waterpas tegen de paal en later op de lat legde (beide waterpas), zei ie dat de waterpas niet goed was. Hij haalde op mijn verzoek zijn eigen waterpas erbij, maar die bleek na controle volgens hem dus ook niet correct te zijn. Soms word ik wat moe van dat eigenwijze volk. Inmiddels ken ik mijn pappenheimers. Ik help ze liever niet meer.