Al van jongs af aan had ik andere ideeën over geld dan veel anderen. Ik hoorde vaak om me heen over het kopen van dure auto's, huizen, exclusieve vakanties en meer van die hebbedingetjes. Dat soort ideeën heb ik nooit gehad. Ik vind het zonde geld te besteden aan dure dingen. Er heerst zoveel armoede op de wereld.
Volgens mij dateert die houding / gedachte nog uit mijn vroege jeugd. Toen zag ik mijn moeder zo worstelen met haar huishoudgeld en het controleren en bijwerken van haar boekjes met de financiën en de inkopen bij de kruidenier. Toen, mijn koppie stak net boven de eettafel uit, beloofde ik haar dat ik als ik groot zou zijn ik veel geld voor haar zou gaan verdienen.
Soms zou ik wel over veel geld willen beschikken. Even maar. Om het daarna weer weg te geven. Aan mensen die net zoals mijn moeder toen, dagelijks te maken hebben met geldzorgen. Vaak omdat hun leven anders gelopen is. Ik zou geld niet weggeven via grote geldverslindende hulporganisaties, maar via direct hulp. Net zoals deze meneer dat doet, die iemand zo gelukkig weet te maken met wat aandacht, wat stukjes bedrukt papier en wat advies.