Ach ja, waarom niet? Zet een of andere kreet op je shirt en het is allemaal weer oké in Qatar. Er kan godzijdank weer gevoetbald worden. Problemen oplossen is zo eenvoudig. Een kwestie van een tekst, een statement en zie de doden verrijzen uit hun graf en hun nabestaanden en andere slachtoffers zijn weer helemaal oké.
Wat mij een veel betere aanpak lijkt, is het aanhoren van de nabestaanden van de slachtoffers. Luisteren naar het leed dat hen aangedaan is / wordt. Laat nationale selecties maar eens al die nabestaanden en/of slachtoffers recht in de ogen kijken en naar hen luisteren in plaats van naar hun bond(en). Laat hen daarna pas beslissen in hoeverre ze bereid zijn om met een simpele tekst op het shirt op het graf van al die slachtoffers te gaan voetballen. Die tekst op het shirt komt mij over als een gedwee : sorry hoor! Maar we gaan toch lekker voetballen. Sport en politiek wil men gescheiden houden. Daar vallen moordpartijen niet onder. Zoals in Argentinië in 1978 ook al het geval was.