donderdag 17 december 2020

Lege blikjes en flesjes

 Al een paar dagen loop ik langs een bosschage waar een paar lege blikjes en plastic flesjes liggen. Er ligt ook ander afval. Omdat vanmorgen het PMD afval opgehaald wordt, besloot ik maar die rommel alsnog op te ruimen. Op weg naar de ontsierde plek, kwam ik een bewoonster tegen. Ze had net haar hond uitgelaten. We maakten even een praatje en toen vroeg ze mij wat ik met die grijper en lege plastic zak ging doen. Toen ze hoorde dat

ik het afval in de struiken naast haar huisje ging opruimen, zei ze dat ze daarmee gestopt was. Ze is volgens mij al ver in de 80 en gebruikt een rollator. Logisch dat ze gestopt was met het opruimen. Ze vertelde over het gemak waarmee vooral jongeren afval van zich afgooien. Ze zei er een keer iets van, toen een tiener uit de bus stapte en zijn mondmasker achteloos op de grond gooide. Terwijl bij de halte een afvalcontainer hangt. Ze kreeg van de tiener een grote mond. Een andere, nieuwe bewoonster maakte ook even een praatje. Ze vond mijn opruimwerk erg zinvol.
Ik heb er maar een kleine ronde van gemaakt, want elders had ik ook afval zien liggen. O.a. in een haag gestoken blikjes. En wat denk je? Voor de woning van de nieuwe bewoonster lag een lege verpakking (koker) van chips en een plastic flacon van een of ander watertje. Ook die lagen er al een paar dagen. Zo zie je maar weer. Ik was trouwens mooi op tijd, want ik kon de zak in de nog niet geleegde kliko deponeren. Weg is weg.
Dat doe ik ook als ik onderweg blik of plastic opruim. Ik gooi het dan in de eerste de beste pmd of papier kliko die ik tegenkom. En anders in zo'n afvalcontainer.