Als ik wat grotere klussen ga doen, begin ik eerst met wat hersenwerk. Het doel is om het werk zo efficiënt en effectief mogelijk te kunnen doen. Dat scheelt tijd, energie en ergernis.
Ik houd helemaal niet van stressen. Je weet wel, je krijgt op de valreep een opdracht die gisteren klaar had moeten zijn. Doei, zoek maar iemand anders.
Ik organiseer eerst de hele mikmak en ga pas dan aan het werk. Zo ben ik dus ook nu bezig met het verhuizen van de ene naar de andere loods. Van een grote naar een kleinere, nou dan weet je het wel : ruimte gebrek.
Vanmorgen ben ik pallets gaan zagen. Toen ik er drie gezaagd had, wat een werk!, kwamen we erachter dat ik andermans pallets gezaagd had. Iemand heeft gisteren stiekem wat pallets bij die van ons geplaatst! De foto boven geeft eigenlijk de beginstand. De pallet met de zwarte speciekuipen erop, was de eerste van onze stapel. Ik slaakte maar een diepe zucht, zette mijn blik weer op oneindig en mijn verstand op 8 (ik gebruikte elektrische zagen) en ben maar blijven zagen. Ik heb de grote pallets in kleine stukken gezaagd. De kleinere dus niet.
Om het hout kwijt te raken is ook nog een kunst. Het is nota bene gratis, maar tot op heden is geen van de 4 kandidaten echt gekomen. Onbetrouwbaar volk dus. Zelfs mensen die op zoek zijn naar hout, doen zo. Misschien moet ik ze aan de schandpaal nagelen. Er zijn ook mensen die zeggen alles te willen hebben, zolang het maar gebracht wordt. Ik mag dan in Dronten wonen, maar dat betekent niet dat ik gek ben.