voordat ik in de gaten kreeg, dat ik door een fabriek gehaald ben. Net zoals een varken of koe, om er als worst uit te komen. Even kind mogen zijn, dan naar school, dan werken en dan.... misschien doen wat ik leuk vind. Misschien, want het is niet zeker. Dat is het harnas, waarin ik decennia lang opgesloten zat. Met het aangaan van verplichtingen in een vicieuze cirkel, genaamd leven, terechtgekomen. Al draaiend in de draaikolk kwam ik erachter dat het leven helemaal niet hierom draait. Het gaat over mensen, liefde, hulp, begrip, genieten enzovoort in samenhang met het milieu. Het is lastig om gelijkgestemden te vinden. Veel mensen blijven langer werken en zijn voorlopig nog niet uit hun harnas gegleden. Anderen zijn dermate verknocht, dat ze niets anders willen. Het zal ze voorlopig dus ook worst zijn, dat er een ander leven is.